/p. 132/ sed pars, cui pondus inest, premitur, at subsidit
pars aëre oppleta, illa scilicet quae rupto putamine
lacunam exhibent; ubi [ova] pervetusta sunt, eminent
sursumque nituntur. Alex. – Diu in maris disceptationibus
pervagati sumus et quia naufragos
errorum fluctus evitavimus, hilares terram
petere audebimus et primo e mari egressu insulas
et montes, qui ei circumstat, contemplemur.
I. C. – Dabo me tibi in socium. Alex. – Imo
Ducem.
DIALOGUS XXIII.
De insularum et montium generatione
nec non de terraemotuum
causa.
Alex –
Terrarum exilitiones seu potius emersiones
in medio mari, quas
vocant insulas, unde sumunt originem?
I. C. – An a maris impetu,
quo terra a terra divisa est, ut de
Sicilia insula nominis etymon credendum suadet,[1]
Sicilia enim quasi secta aut lecta est, sane ab Italia
disiuncta, quare antea regio illa Triquetra
dicebatur. Alex. – Ita est. I. C. – An asseremus insulas
fabricatas a fluvijs arenarum invectione, ut
de Acheloo fluvio Herodotus, de Tanai Polybius
Indice
|
Pagine introduttive |
|
LIBER PRIMUS De Coelo et Aere |
|
LIBER SECUNDUS De Aqua et Terra |
|
LIBER TERTIUS De Animalium Generatione et Affectibus quibusdam |
|
LIBER QUARTUS SUBTILISSIMUS De Religione Ethnicorum |